Α1 |
Οι υπηρεσίες υγείας, αν και έχουν δεδομένη χωροθέτηση στην περιοχή, εγκατεστημένες με τη μορφή μεγάλων νοσοκομειακών συγκροτημάτων, θα πρέπει να θεωρηθούν ως ενότητα με ανάγκες εσωτερικής περιβαλλοντικής ισορροπίας και αλληλεξάρτησης, τόσο με τον γύρω αστικό χώρο όσο και με το τοπίο του Υμηττού. Η σχέση των μεγάλων νοσοκομείων με το αστικό και το φυσικό περιβάλλον πρέπει να αντιμετωπιστεί με καθαρά ποιοτικά κριτήρια, ώστε να αναζητηθεί η αποκατάσταση της; χαμένης ενότητας του τοπίου αλλά και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο χώρο. Η διατύπωση αυτών των προδιαγραφών και κριτηρίων συμβατότητας / ασυμβατότητας για τις προτεινόμενες χρήσεις και παρεμβάσεις, αποτελεί μέρος των στόχων του προγράμματος. Τα κριτήρια αυτά μπορεί να συγκροτούνται για παράδειγμα: α) από τα ποιοτικά δεδομένα κάθε χρήσης, πχ οχλούσα, ρυπογόνος, ουδέτερη κλπ, β) από τις δευτερογενείς συνέπειες της εγκατάστασης μίας χρήσης, πχ. Αθλητικές δραστηριότητες που δημιουργούν περιοδικά μεγάλες εντάσεις στην κυκλοφορία και στη συγκέντρωση κοινού. γ) από τις αρχιτεκτονικές/κατασκευαστικές, /μορφολογικές συνέπειες μιας χρήσης, πχ μόνιμο ή ανακλητό, ανοικτό ή κλειστό, εκφραστικό ή ουδέτερο κλπ. Το ίδιο ή ανάλογο σύστημα κριτηρίων αφορά και τις νέες χρήσεις πολιτιστικού χαρακτήρα που θα προταθούν για εγκατάσταση στην περιοχή. Το παρόν έχει σκοπό την εικονογράφηση αυτών των προδιαγραφών / κριτηρίων. |
Α2 |
Προτείνεται η δημιουργία ενός συστήματος επάλληλων δικτύων σύνδεσης χρήσεων και κατασκευών. Οι εισαγόμενες χρήσεις πρέπει να “αλληλοσυνεργάζονται” ώστε να συμβάλλουν οργανικά στην ολοκλήρωση της ενοποίησης. Η διάταξη τους κατά μήκος και πλάτος του δικτύου πρέπει να επιφέρει την ομαλή συνλειτουργία των νέων χρήσεων, την εσωτερική ισορροπία στην κυκλοφορία, και την προσέλκυση κοινού και νοσηλευόμενων σε ήπιους ρυθμούς, ώστε να αποφευχθούν νέα χάσματα και ασυνέχειες. Τα δίκτυα αυτά πρέπει να στηρίζονται σε ένα σύστημα πυρήνων δραστηριοτήτων -υπαρχουσών και νέων- και στην ανάπτυξη συνδέσεων κυκλοφορίας /επικοινωνίας μεταξύ τους. Κάθε πυρήνας νοείται ως βάση μιας ή περισσοτέρων χρήσεων και μπορεί να είναι νέα -ελαφρά και ανακλητή κατά προτίμηση- κατασκευή ή να αξιοποιεί υπάρχον διατιθέμενο κτίριο ή χώρο σε κτίριο. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός των κατασκευών αυτών υπόκειται σε διαδικασίες κρίσης και ελέγχου ανάλογες με εκείνες των εισαγόμενων χρήσεων. |
Α3 |
Η ανάπτυξη του δικτύου είναι ιεραρχική βασιζόμενη στις προδιαγραφές προστασίας του χώρου και στις δυνατότητες που παρέχει. Η ειδική φύση του Α.Π.Α. επιβάλλει την ανάπτυξη των νέων δραστηριοτήτων σε αυστηρά καθορισμένες ζώνες, έτσι ώστε να μην προκληθούν ασυμβατότητες και ανισορροπίες. Οι βασικοί άξονες λειτουργούν ως πεδία ανάπτυξης δραστηριοτήτων . Συναρτώνται από τους πυρήνες που συνδέονται μεταξύ τους με τα κυκλοφοριακά μέσα του Πάρκου και με ένα σύστημα ανοικτών δημόσιων χώρων. Κάθε άξονας μπορεί να χαρακτηρίζεται από την εντονότερη ανάπτυξη μιας κατηγόριας χρήσεων (πχ, πολιτισμός ή αναψυχή, ή αθλητισμός) χωρίς όμως να εκπίπτει στη μονολειτουργικότητα. |
